Over mij

Wie ben ik, een vraag die vele zich stellen en waarschijnlijk geen antwoord op weten. Er zijn er die zeggen mij te kennen,  echter teleurstelling voor ze; Keep on Dreaming!!! Keep on hoping !!!

Over mijn geboortedatum bestaan vele geruchten. Ik voel niet de drang om jullie uit deze onzekerheid te helpen. Ik weet dat ik inmiddels al flink oud ben, details hoef ik niet te weten. Leeftijd is alleen maar een getal, kun je niks mee. Maakt alleen depressief.

Mijn fysiek actieve leven is geweest, ik kan niet zoveel meer en ik kan zeggen dat ik ook niet echt moeite doe of de behoefte voel ervoor. Ik ben wel momenteel actief doordat ik in een GLI-project mee doe om in ieder geval mijn buik wat te verminderen. Ben ik toch iets actief!! Wat is GLI, gebruik je Google en je weet het, weet je ook meer als ik ook. 

Mijn school carrierre was geen succes. Lagere school en daarna Technische school op de 5e LTS op de Meeuwenlaan in Asd noord, die ik voortijdig op verzoek van de directeur verlaten heb. Vanaf toen ben ik gaan werken en heb dat eigenlijk tot aan het einde volgehouden. Gulden regel was altijd wel dat ik het naar mijn zin moest hebben en dat ik plezier had in mijn werk. Sommige werkgevers dachten daar anders over en die heb ik nooit beter leren kennen. Huichelachtige collega's waren ook zo'n factor om te zeggen; Arrividercie !!!Het is wel altijd als een rode draad door mijn arbeidsleven gegaan. Ik heb werk gedaan waar ik echt plezier en zin in had, veel of weinig mee verdiende en waar ik toch weer weg ging. Meestal door anderen of omstandigheden, maar toch. 

Ik ben vrij jong getrouwd en nu na 49 jaar nog steeds met dezelfde. Toen wij trouwden was ik vertegenwoordiger in Fijne Vleeswaren en Conserven bij de Fa. Piet Bronswijk. Een klein hyperactief en onvoorspelbaar mannetje. Expert met Coburgerham en Salami en Cervelaat. Ik heb daar ong anderhalf tot twee jaar gewerkt. Slagers, horecazaken en restaurants en kruideniers langs en uit de auto fijne vleeswaren verkopen. Een grote bak water met gelardeerde gekookte levers stond achterin altijd te klotsen en te spatten. Ik reed alleen Amsterdam en de baas zelf had ook Volendam en Monnickendam en wat andere buitenplaatsen. Mijn eerst nog meisje en later mijn vrouw ging dan mee in de route. Op het laatst met een zeer dikke buik. Op de Osdorperweg zat een kleine kruidenier/melkboer, ik dacht Fam. de Jong. Wij moesten altijd even binnen komen van de moeder om wat te drinken en even te rusten, geen discussie! De baas, Piet Bronswijk, was daar niet van gecharmeerd en zag daar de reden niet van. Hij was een echte handelsman, hij kon dramatisch zijn tot op het huilen en toe, maar daarna snoeihard je een poot uitdraaien. Zaken waren zaken. Ik moest tijdens zijn vacantie de zaak alleen draaien, ook Volendam en omstreken. 2 Wijken rijden op 1 dag. Hard werken maar geen beloning daarvoor, wel kritiek om dat er weinig omzet was gemaakt, de vakantietijd sloeg hij maar even over. Dankzij deze man konden wij onze eerste boot kopen. Op het moment van koop wist hij dat niet, ik kon hem niet bereiken omdat hij met zijn gezin op vakantie was en ik moest moest snel reageren voor de aankoop van de boot. Ik "leende"toen, zonder zijn medeweten, 900 Gulden uit de kas en als hij terug kwam zouden we het daar over hebben. Verkeerde inschatting. Hij heeft al zijn geld terug gehad met wat rente maar de stemmning was, door mij per ongeluk, verknalt. Ik ben kort daarna bij hem weg gegaan. 

Tijdens mijn werkperiode in de Amsterdamsche haven bij het SHB, bus 930 en mannummer 1699,  heb ik, ondanks de onmogelijke collega's uit Bunschoten-Spakenburg, een goeie tijd gehad. Goed verdiend, meestal dagdienst maar eens in de zoveel tijd de avonddienst. Meestal hadden we cacaobalen en af en toe koffiebaaltjes. Cacaobalen is een vak op zich. Die boertjes waren wel meesters in het balen gooien en hijsen bouwen, ze zijn echter gruwelijk dom en zeker met ongelovigen zoals ik, niet voorzichtig. Door hun vieze gedrag heb ik een totaal gesloopte rechterknie opgelopen en werd ik op vrij jonge leeftijd afgekeurd. We hebben auto's, Nissan's, gelost bij het CTA. Bij de IGMA, Graanoverslag, heb ik onderin bulkcarrier's gestaan om het plak tussen de spanten los te steken. In een frans tarweschip ben ik bijna gestikt door ontbreken van veiligheidsmiddelen en tarwe geeft een gevaarlijk fijnstof. We hebben in Velsen houten stammetjes in ijzeren netten gelost voor de papierfabriek v.Gelder aldaar. Leuk, gevarieerd werk. 

Een die ik ook noem is de WIG-werkplaats op de Noodweg in Hilversum. Vier en een half jaar gewerkt als Cöordinator/werkmeester met mensen met een lichte beperking, niet veel verdiend financieeël maar wat een gouden tijd heb ik daar gehad. Met gebruik van een houtwerkplaats met echt grote mensen machine's en een, weliswaar stiekum, opgezet tuin/groenproject heb ik een prachtige tijd gehad. Vele jongeren kwamen daar wereldwijzer en minder schichtig vandaan en ze hadden de beginselen van houtbewerking geleerd en in ieder geval begrepen ze de wereld iets beter. Ik hielp ze met een opstartje. Wat een pracht tijd heb ik daar gehad. Door een aantal collega's en een stichtingsbestuur wat echt de weg kwijt was op het eind ben ik daar weg gegaan. Met heel veel pijn in mijn hart en verdriet.

Ook in het onderwijs heb ik enige jaren doorgebracht als werkmeester.  Eerst MLK jeugd en daarna ook ZMOK en andere schooldrop-outs. Ook daar kwam je collega's tegen die eigenlijk alleen maar  voor hun riante salaris kwamen en die de jongeren als lastig ervaarden. De uitsprak van hun; het is niks en wordt niks klinkt nog in mijn oren, walgelijk. Er tegen verzetten was niet te doen, je moest dan een geheel bestaand systeem omturnen, een systeem wat al vele jaren zo draaide en ws nog wel zo zal draaien. Mijn Don-Quichot gevoel kwam vaak naar boven maar met het stijgen van mijn leeftijd kreeg ik wat meer vat op dat gevoel, ik kon het steeds beter onder drukken en in goede banen leiden.

Waar ik ook met heel veel plezier naar terug kijk is mijn tijd als Monteur/installateur van professionele Piston-espressomachines van overwegend het merk Wega, de Rolls Royce onder de pistonmachines. Er zit wel degelijk een wereld van kennis achter deze machines en deze materie. Wat heb ik veel geleerd daar. Ver voor de wereld werd overspoeld met allemaal deskundigen en barista's. Wat is er in de koffie wereld veel te leren. Het is balanceren tussen maalgraad, waterdruk, hoeveelheid en temperatuur. Iets uit balans en je hebt slootwater. Kwaliteit cq prijs van koffie is mede bepalend. Ik werkte bij de Fa. Bouman Hotelbenodigdheden toen nog op de Ceintuurbaan. Baas Jos en baas Jan Scheepmaker. Twee aparte figuren. Broers in naam, niet in gedrag of uiterlijk. Jos de sigaarman, kluisje bij Hajenius op het Rokin, Jan sigaretten rokend, meest engelse stinkstokjes. Jos was meer de ambachtelijke techneut en Jan meer de theoretische en vooral zakelijke. Jan kon uren over koffie praten, zeer onderhoudend en naar mijn idee ook zeer bekwaam. Jos was meer van de inhoud van de machines en alle technische zaken en inkoop. Gezamelijk ging het niet echt soepel maar afzonderlijk was het ook een probleem. Beide leven niet meer en het bedrijf is voortgezet door de zoon van Jan, Reza. Tegenwoordig zitten ze in Diemen Op de Sniep. In het begin kon ik nog goed met hem overweg maar na het overlijden van Jan is het samenwerken met dat mannetje voor mij niet meer mogelijk gebleken. Jammer, erg jammer. Ik had het echt naar mijn zin in de koffie vooral ook omdat we met goede producten en merken werkten. In mijn idee werd hij, Reza, achterdochtig naar iedereen en ging hij iedereen ook  wantrouwen. Dat gaf mij een verkeerd gevoel, ik ben toen weg gegaan. Het bedrijf bestaat nog steeds maar ik ben er nooit meer geweest. Begin met mij niet over koffie want je raakt me niet meer kwijt. Koffie is een wetenschap en ik acht mijzelf toch wel Hoogleraar in deze materie. 

Ik heb in het verleden wel machine's geplaatst bij bedrijven die van Illy de koffie namen, wij mochten de machine dus niet afstellen. Daar had Illy diverse dure mannen voor lopen in drie-delig kostuum met een zwarte attache koffer met diverse indrukwekkende apparaatjes.  Het is diverse malen gebeurd dat wij na korte tijd moesten komen omdat de machine waarschijnlijk het niet goed deed. Iedere keer bleek dat de Illy meneer de machine en molen verkeerd in/afgesteld had. Leuk. Kon ik, als boerenjongen zijnde, zijn puin ruimen en er voor zorgen dat hij een afname hield van zijn koffie. 

Arte Ferro Solar. Een behoorlijk hoofdstuk in mijn werkverleden. Specialist in Autonome Zonne-energiesystemen en zonnepanelen, accu's en toebehoren. 12/24V systemen, advies en installatie. Toen leverancier van alleen Kyocara, Sunware panelen en Steca regelaars. Accu's begon ik met accu's van Accuhandel Utrecht maar al snel werd ik depot van Wilco Wormerveer. Fantastische kwaliteit, niet goedkoop maar wat waren ze goed. Nooit geen klachten mee gehad. Ik hoorde pas geleden dat een toenmalige klant van ons nu haar accu's na 18 jaar heeft moeten vervangen. Hoezo kwaliteit!!! Specialist op 12/24V systemen, reparatie en installatie. Volkstuinen, campers en watersport. Ook in België heb ik een paar complete systemen geleverd waar mensen in the middle of nowhere op konden leven. In Spanje zit iemand, Willem Genabeth,  met een compleet systeem die er volledig op leeft, zijn bedrijf in de restauratie van oude engelse auto's erop draait en dat nu al vele jaren tot volle tevredenheid. Nooit iets gedaan met systemen die terug leveren aan het net. Ik blijf het oplichting vinden en moet de eerste nog tegenkomen die er echt wat aan verdiend heeft. Niet met opbrengstverhalen komen maar kom met een echt totaal kostenplaatje en leg daar de opbrengst naast, wees dan eerlijk en blijf dan enthousiast. Zonne-energie blijft een mooie materie maar door alle cowboyverhalen op Internet en alle quasi-zelf kennis ideeën van datzelfde internet is het een vage wazige wereld geworden. Kwaliteit van panelen kijkt niemand eigenlijk naar. Een dak vol donkere platen met een verhaal over hoe goedkoop cq hoe slim de koper was is tegenwoordig standaard en vooral op feestjes en partijtjes een favoriet gespreksonderwerp.  Of het kwalitatief ook goed is weten ze niet, ze hebben gehoord en gelezen op internet...........

Ik ben wel momenteel met iemand bezig die een systeem wil gebruiken wat los staat van het bestaande elektra netwerk en echt autonoom kan werken. Technisch en theoretisch kan het, de uitvoering vraagt wel een flinke investering maar je kunt wel na een paar jaar zeggen dat het zich terug betaald. Je moet alleen wel zelf voldoende zelfbeheersing hebben bij wat je wilt en kunt verbruiken. Als er weinig zon is kun je ook minder verbruiken. Voor Zonne-energie zitten wij eigenlijk onder de verkeerde breedtegraad. Een stuk zuidelijker zou beter zijn. Gelukkig verandert het klimaat tegenwoordig. De zonne-stand en intensiteit van het zonlicht wordt voor ons gunstiger dus voor de toekomst interessanter .

Het zal wel altijd een gespreksonderwerp met Olleke-Bolleke effect blijven op feestjes en partijen. 

Binnenkort een verhaaltje over de Dierenwinkel die wij hadden, Torian Dienspeciaalzaak op de Akkerwindeweg in Amsterdam Noord. Dierenspeciaalzaak en aquariumspecialist. Voor dierenliefhebbers en niet dierenvrienden. Denk daar maar eens over na, wat is het verschil.